Skontaktuj się z nami

mail: kontakt@kontakt.pl

tel. 601 234 567 

Ul. Uliczna 25

Warszawa 02-200

Lorem ipsum dolor

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In facilisis lorem commodo, tincidunt tortor luctus, porttitor neque. Fusce nisl massa, lobortis at diam vel

Skontaktuj się z nami

mail: kontakt@kontakt.pl

tel. 601 234 567 

Ul. Uliczna 25

Warszawa 02-200

Lorem ipsum dolor

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In facilisis lorem commodo, tincidunt tortor luctus, porttitor neque. Fusce nisl massa, lobortis at diam vel

Skontaktuj się z nami

biuro@medichelp.pl

tel. 693 440 323

ul. Marsz. Józefa Piłsudskiego 74/320

Wrocław 50-020

 

1. Mechanizm powstawania zamartwicy

 

Zamartwica jest konsekwencją braku dostatecznej ilości tlenu, co może wpływać na prawidłowe funkcjonowanie kluczowych organów dziecka. Niedotlenienie może prowadzić do hipoksji (niskiego poziomu tlenu we krwi) i hipoksemii (niedoboru tlenu w tkankach), które powodują zaburzenia w metabolizmie komórkowym. W normalnych warunkach, gdy tkanki otrzymują odpowiednią ilość tlenu, organizm pracuje bez zakłóceń. Jednak przy niedotlenieniu komórki zaczynają funkcjonować nieprawidłowo, co może prowadzić do ich uszkodzenia lub nawet śmierci, szczególnie jeśli niedotlenienie trwa długo.

 

2. Przyczyny zamartwicy

 

Zamartwica może wystąpić w wyniku różnych czynników, które zaburzają przepływ krwi lub dostawę tlenu do płodu. Główne przyczyny obejmują:

 

Problemy z pępowiną – na przykład owinięcie się pępowiny wokół szyi dziecka (co może powodować dławienie), skręt pępowiny lub jej zaciśnięcie, co uniemożliwia prawidłowy przepływ tlenu.

Odklejenie łożyska – gdy łożysko odkleja się przedwcześnie od ściany macicy, co przerywa dopływ tlenu do płodu.

Długotrwały i skomplikowany poród – poród może trwać dłużej niż zwykle, co powoduje fizyczne zmęczenie dziecka i zmniejszenie przepływu tlenu.

Zaburzenia krążenia u matki – stan zdrowia matki, np. nadciśnienie, cukrzyca czy anemia, które mogą wpływać na dostarczanie tlenu do płodu.

 

3. Objawy zamartwicy

 

Objawy zamartwicy u noworodka można zauważyć od razu po porodzie. Należą do nich:

 

Sinica – skóra dziecka staje się sina, co jest wyraźnym znakiem niedoboru tlenu.

Brak lub nieregularny oddech – noworodek może mieć trudności z podjęciem samodzielnego oddechu lub oddycha nieregularnie i słabo.

Niskie napięcie mięśniowe – dziecko jest wiotkie i słabo reaguje na bodźce.

Niski wynik w skali Apgar – zamartwica często skutkuje niskimi ocenami w skali Apgar, która mierzy stan zdrowia dziecka bezpośrednio po porodzie (ocenia się oddech, tętno, napięcie mięśniowe, reakcje na bodźce i kolor skóry).

 

4. Konsekwencje i powikłania zamartwicy

 

Brak odpowiedniego leczenia zamartwicy może prowadzić do długotrwałych powikłań, zwłaszcza neurologicznych. W najcięższych przypadkach zamartwica może powodować:

 

Uszkodzenie mózgu – brak tlenu prowadzi do uszkodzenia tkanki mózgowej, co może skutkować niepełnosprawnością intelektualną, problemami z koordynacją ruchową lub mową.

Zaburzenia w rozwoju – dzieci, które doświadczyły ciężkiej zamartwicy, mogą mieć opóźnienia rozwojowe.

Mózgowe porażenie dziecięce – niedotlenienie może przyczyniać się do rozwoju tej choroby, która upośledza funkcje ruchowe i koordynację.

Problemy z sercem i układem oddechowym – może wystąpić trwała niewydolność oddechowa lub sercowa.

 

5. Diagnoza zamartwicy

 

Diagnoza zamartwicy najczęściej opiera się na ocenie noworodka zaraz po porodzie, w szczególności przez ocenę punktową w skali Apgar. Niska punktacja (poniżej 7 punktów) wskazuje na potrzebę wsparcia oddechowego i intensywnej opieki neonatologicznej. Dodatkowo, można wykonać badania gazometrii krwi pępowinowej, które pomagają ocenić poziom tlenu i dwutlenku węgla we krwi dziecka.

 

6. Leczenie zamartwicy

 

Leczenie zamartwicy zależy od jej nasilenia. Może obejmować:

 

Resuscytację – w pierwszych chwilach życia dziecka wykonuje się reanimację, aby umożliwić samodzielne oddychanie.

Terapia tlenowa – w celu dostarczenia odpowiedniej ilości tlenu do organizmu.

Podłączenie do respiratora – w przypadkach ciężkich może być konieczne wsparcie oddechowe za pomocą respiratora.

Hipotermia terapeutyczna – jest stosowana w przypadkach zamartwicy ciężkiej, aby ograniczyć uszkodzenia mózgu. Polega na schłodzeniu ciała noworodka, co spowalnia procesy metaboliczne i ogranicza rozprzestrzenianie się uszkodzeń.

 

7. Zapobieganie zamartwicy

 

Aby zmniejszyć ryzyko zamartwicy, kluczowe jest monitorowanie zdrowia matki i dziecka w trakcie ciąży oraz zapewnienie odpowiednich warunków podczas porodu. Regularne badania prenatalne, monitorowanie przepływu krwi przez pępowinę i prawidłowe postępowanie podczas porodu mogą pomóc w zidentyfikowaniu potencjalnych zagrożeń i wdrożeniu odpowiednich działań profilaktycznych.

 

Dzięki postępom medycyny perinatalnej, zamartwica jest coraz lepiej rozpoznawana i leczona, co poprawia rokowania dla noworodków, które jej doświadczyły.

 

 

02 stycznia 2025

Zamartwica - najważniejsze fakty

person holding baby's index finger

Mh

biuro@medichelp.pl

 

tel. 693 440 323